کوهنوردی یکی از قدیمی ترین ورزش ها و حتی تفریح ها به حساب می آید، و با یقین کامل می توانم بگویم که مادر و پدر همه ی ما انسان ها، حضرت آدم و بانو حوا، هم کوهنوردی می کردند :)
کوهنوردی به صورت های مختلفی انجام می شود، تفریحی – ورزشی – امدادی – اجباری و یا به صورت یک حرفه
تفریحی : خب همان طور که از اسمش مشخص هست برای تفریح و هر چند وقت یک بار بوده، نه به صورت مداوم و منظم و همیشگی
ورزشی : به صورت حرفه ای و با برنامه ریزی صورت می گیرد، و به تجهیزات حرفه ای و خاص نیاز دارد تا هم ورزشکار برای پیشرفت کمک و وسایل مورد نیازش را در اختیار داشته باشد و هم ایمنی او تا حد زیادی حفظ شود
امدادی : مثل خیلی از جاهای مختلف که ما حتی فکرش را هم نمی کنیم، عده ای عمر گران بها شون رو برای کمک و امداد به هم نوعانشان صرف می کنند، مثل نیرو های امداد کوه
اجباری : عجیبه ؟! خیلی از مردمان کشور ما و یا دیگر کشور ها برای عبور و مرور از شهر و روستای خود مجبور به عبور از مسیر های سختی هستند مثل کوه
حرفه : خیلی ها هستند که شغل شان ایجاب می کند که از کوه عبور کنند و یا در خود کوه مشغول به فعالیت باشند، مثل مربی های اسکی و..
هر کدام از گروه های گفته شده بسته به نوع فعالیت و زمان و مکان کوهنوردی، نیاز به یک سری تجهیزات و وسایل دارند که در راس همه ی آن ها کفش مناسب کوهنوردی قرار دارد
یکی از مهم ترین و واجب ترین وسایل کوهنوردی، کفش کوه نوردی می باشد، برداشتن یک گام محکم و با اطمینان برای یک صعود موفق اهمیت زیادی دارد و گاهی فاصله ی بین مرگ و زندگی همین یک قدم می باشد، بنابراین انتخاب مهم ترین ابزار کوه نوردی، یعنی کفش کوه نوردی بسیار مهم و با اهمیت ست، کفش های متفاوتی برای کوه نوردی وجود دارند که انتخاب مناسب و درست را کمی سخت می کنند، کفش کوه نوردی باید ویژگی هایی داشته باشند که با استفاده از آن ویژگی ها بتوانیم با شرایط خاص و دشوار محیط های کوهستانی هماهنگ شویم، اولین قدم این ست که بدانیم کفش را برای چه محیط و شرایطی می خواهیم؟
ویژگی های محیطی که می خواهیم در آن کفش را پا مون کنیم مشخص می کند که وجود چه امکانات و قابلیت هایی در کفش مهم است، در ادامه به ویژگی های مهم کفش کوهنوردی و همچنین انواع کفش کوهنوردی خواهیم پرداخت
در کوهپیمایی معمولا زمین های پست و ناهموار و مسیرهای طولانی و یا صعود به کوه هایی با ارتفاعات بدون برف یا ارتفاعات کم و یا کم ارتفاع، انتخاب می شوند
کفش های مخصوص کوهپیمایی، کفش هایی سبک هستند که بیش تر برای مدت زمان های کوتاه، معمولا یک روزه، مورد استفاده قرار می گیرند
کفش های کوهنوردی نیمه سنگین، برای صعود های چند روزه هستن و معمولا هم ساقدار هستند ( 14 تا 19 سانتی متر )
این کفش ها بسیار قوی هستن و زیره ی آن ها انعطاف پذیری ندارد و همه ی آن ها باید دارای قابلیت اتصال و نصب کرامپون را داشته باشند و معمولا دوخت با نخ ندارند و دوخت رویه ی آن ها از نوع دوخت ذوبی می باشد که به وسیله ی چسب به زیره متصل شده که کفش را ضد آب کرده ( این چسب ها دارای تاریخ انقضا هستن و عمری حدود 2 تا 5 سال دارند )
و برای صعود زمستانه در ارتفاعات زیر 5000 متر مناسب هستند و نه ارتفاعات بیش تر
این مدل کفش های کوهنوردی فقط برای حرکت بر روی برف و یخ و صخره و... مناسب هستند زیرا انعطاف پذیری نداشته و مناسب همه ی محیط ها نیستند و اگر در مکان های نا مناسب استفاده شوند باعث تاول زدن پا ها می شوند
و اما حرفه ای ترین مدل های کفش های کوهنوردی، کفش های دو پوش هستن که اصلا انعطاف پذیری ندارند و برای صعود های حرفه ای در ارتفاعات 7000 متری و یخ نوردی مورد استفاده قرار می گیرند
این مدل کفش های کوهنوردی به علت این که شامل دو قسمت پا پوش داخلی و خارجی هستند دو پوش نام دارند، کفش داخلی متناسب با سایز پا می باشد و کفش بیرونی به گونه ای ایست که پا همراه با کفش کوچک تر وارد آن شود و تمامی کفش کوچک تر را به همراه بخشی از ساق پا را در بر می گیرند و بندی نیستند و دارای یک زیپ هستند و بر روی آن هم چسب وجود دارد که کاملا حرارت را نگه دارد و از ورود سرما و رطوبت به داخل کفش جلوگیری کند،
برخی از این مدل کفش ها علاوه بر دو قسمت گفته شده دارای یک قسمت داخلی دیگر هم هستن که چیزی ما بین جوراب و کفش به حساب می آید و اول آن را پا کرده و بعد کفش کوچک تر که متناسب با سایز پا هست و در آخر کفش بزرگ تر که متناسب با سایز کفش کوچک تر هست را پا زده، تمامی این کفش ها قابلیت اتصال کرامپون را نیز دارا هستن
در صورت که کفش بندی باشد، دارای بند هایی مقاوم و بادوام باشد
استفاده از کفش کوهنوردی مناسب که دارای لایه ی میانی با کیفیت و نرم و طبی می باشد و آنتی باکتریال ست، برای راحتی پا و جلوگیری از خستگی پا ها و تا حد بسیار زیادی موثر است
برای خرید کفش کوهنوردی باید به جنس زیره ی کفش و نوع عاج های آن دقت کنیم، زیره ی کفش های کوهنوردی با توجه به استفاده ای که از آن ها می شود با یکدیگر متفاوت هستند، به عنوان مثال برای کفش هایی که در یخ نوردی، سنگ نوردی و یا کوهنوردی در ارتفاعات زیاد استفاده می شوند،
طراحی زیره ی کفش ها باید به گونه ای باشد که قابلیت نصب کرامپون را دارا باشند،
دقت داشته باشید که در زمانی که کرامپون را لازم ندارید، حتما آن را در محفظه ای بگذارید که به وسایل و خودتان آسیب نزند
اما برای کفش هایی که در ارتفاعات پایین تر استفاده می شوند، تنها وجود زیره ای عاج دار و تهیه شده از لاستیک های مقاوم کافی ست که مقاومت و اصحکاک لازم را دارا باشند
امیدوارم که مطالب برای شما کاربردی باشد و از وقتی که برای خواندن آن گذاشتید راضی بوده باشید :)